บทที่ 204

ทั้งสองคนใช้ความพยายามอย่างมาก กว่าจะพาฉินเย่มาส่งที่โรงแรมได้

หลังจากโยนเขาลงบนเตียงแล้ว เสิ่นอวิ๋นอู้ก็ยืนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอยู่ตรงนั้น จากนั้นเธอก็หันไปมองเฉียวลี่ซือแวบหนึ่ง

เฉียวลี่ซือเข้าใจความตั้งใจของเธอในทันที

“อวิ๋นอู้ ฉันขอ…”

“ไม่ได้”

เสิ่นอวิ๋นอู้พูดตัดบทเธอทันที “ไปกันเถอะ เราต้องก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ